W 1980 r. Société Routière Colas (SRC) przekształciła się w Colas. Grupa wzmocniła swoją tradycyjną działalność drogową i weszła do nowego segmentu obejmującego budownictwo i inżynierię lądową.

W 1987 r. Alain Dupont został mianowany Prezesem i Dyrektorem generalnym Colas.

W 1983 r. Screg kupił 65% udziałów posiadanych przez Société Parisienne Raveau Cartier (SPRC) w Société d'Investissement de Travaux Publics (SITP) i stał się największym udziałowcem Colas. Grupa Shell zachowała własność pozostałych 35%. Pod koniec grudnia 1985 r. grupa Bouygues kupiła udziały w Screg. Trzy spółki, Colas, Screg i Sacer, posiadają łącznie 270 wytwórni asfaltu, 68 wytwórni emulsji, 64 instalacje do kruszenia, 5 zakładów produkcji lepiszcza.

Colas zaznaczył swoją obecność w Azji, gdy w 1980 r. został wybrany do budowy nowego lotniska w Dżakarcie, na terenie Ceng Kareng. Pierwotny projekt zakładał asfaltowe pasy startowe, ale lokalne władze zdecydowały się wykonać je z betonu. Nie mając innego wyjścia, konsorcjum podjęło wyzwanie i zbudowało betonowe pasy startowe.

Na Oceanie Indyjskim Colas jest obecny na Madagaskarze od lat 50. ubiegłego wieku. Grupa ustrukturyzowała swoją pozycję na wyspie Reunion wraz z utworzeniem Grands Travaux de l'Océan Indien (GTOI) w 1981 r., nowej jednostki powstałej w wyniku połączenia dwóch lokalnych firm: LTPOI, spółki zależnej Colas, i GTE (Grands Travaux de l'Est). GTE pomogła w budowie w 1954 r. pierwszego charakterystycznego wiaduktu na wyspie. Colas rozpoczyna również działalność na innych wyspach Oceanu Indyjskiego: Majotcie, Mauritiusie i Komorach.